قلعه دختر، قلعه‌ای است که در فاصله 12 کیلومتری غرب بشرویه در مجاورت آبی معروف به "آسیاب دهنه" بر بالای کوهی به ارتفاع تقریبی 400 متر از سطح زمین بر بالای قله‌ای مخروطی شکل قرار گرفته و از سه طرف مشرف بر پرتگاه تقریباً غیر قابل عبوری است و فقط از سمت جنوبی آن راهی سخت برای عبور وجود دارد. بر بالای قلعه برج­های متعددی به ارتفاع تقریبی سه الی چهار متر با دیوارهای به هم پیوسته وجود دارد که چند محفظه و اتاقک که به نظر محل جمع‌آوری آب و نزولات آسمانی و سکونت بوده، اطراف آن ساخته شده است. گرچه آثار باقی مانده از این بنا ناچیز است اما بیشتر بخش­های آن خراب شده لیکن به واسطه برخورداری از مصالح مقاوم که از سنگهای تراشیده شده خود محل و ملات مخصوص فراهم آمده دیواره­ های آن همچنان پابرجا است. موقعیت آن طوری انتخاب شده که بر تمامی دشت مجاور مسلط است به طوریکه از فاصله چند کیلومتری آثار آن کاملاً مشهود است. در ضلع شرقی این کوه زمین بایری است که به نظر زمانی دایر بوده که عده‌ای اعتقاد دارند که در گذشته آب بشرویه در این زمین زراعت می‌شده ولی بعدها چون زمینهای فعلی بشرویه را مناسب‌تر دیده­‌اند جریان آب را عوض کردند. قلعه دختر بشرویه یکی از قلاع مستحکم و صعب‌العبور اسماعیلیه در جنوب خراسان است و سفالینه‌های بدست آمده در آن متعلق به قرون هفتم تا نهم هجری است. این قلعه در چهار سطح مختلف ساخته شده وهر سطح دارای تأسیسات و برج و باروهایی مجزا است‌. اطراف این سازه دارای شیبهای بسیار تند است و ورودی آن احتمالاً در سمت غربی که دارای شیب کمتری نسبت به دیگر اضلاع برخوردار است قرار داشته‌ و مصالح و ملات بکاررفته در بنا شن، گچ، آهک و سنگ است. در بخشی از قسمت‌های قله پایه و شالوده‌ی دیوارها جزئی از کوه است که تراشیده شده و به صورت دیوار درآمده‌اند. تأسیسات قلعه شامل آب انبارها، مخازن ذخیره‌آذوقه، برجها، اتاق‌های مخصوص استراحت نگهبانان شاه‌نشین، انبار بوده که بخش اعظم آنها در اثر عوامل جوی و محیطی تخریب شده‌ است. 

===========================

كميسيون حفاظت از آثار تاريخي بنياد تاريخ و ميراث فرهنگي البرز