یونسکو 21 فوریه را «روز جهانی زبان مادری» نام‌گذاری کرده است. این نام‌گذاری در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ به‌منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام شده است.

مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد نیز، به‌دلیل اهمیت زیاد آن، سال ۲۰۰۸ را سال جهانی زبان‌ها اعلام کرد. درواقع زبان مادری به اولین زبانی اطلاق می‌شود که کودک تکلم به آن را یاد می‌گیرد.

به همین مناسبت، یونسکو روز جهانی زبان مادری را در تاریخ 21 فوریه 2017 تحت‌عنوان «به‌سوی آینده پایدار از طریق آموزش چندزبانه» جشن می‌گیرد.

ایرینا بوکووا، مدیرکل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل‌متحد (یونسکو)، درباره نام‌گذاری این روز اعلام کرده است: «به‌مناسبت روز به‌سوی آینده پایدار از طریق آموزش چند زبانه، من درخواست تجدیدنظر در ظرفیت‌های آموزش چندزبانه را دارم و می‌خواهم در همه‌جا ــ در آموزش‌وپرورش و سیستم‌های اداری، عبارات فرهنگی و رسانه، فضای مجازی و تجارت ــ اجرایی شود.»

او گفته است: «برای ترویج و توسعه پایدار، زبان‌آموزان باید به آموزش به‌زبان مادری خود و زبان‌های دیگر دسترس داشته باشند و این مهم از طریق تسلط بر زبان اول یا زبان مادری که مهارت‌های اولیه خواندن و نوشتن و حساب را در اختیارشان می‌گذارد و همچنین از طریق تسلط بر زبان‎های محلی، به‌ویژه زبان‌های اقلیت و بومی، و با انتقال فرهنگ و ارزش‌ها و دانش سنتی که نقش مهمی در ترویج آینده پایدار ایفا می‌کنند محقق خواهد شد.»

مناسبت نام‌گذاری روز جهانی زبان مادری این بوده که در سال ۱۹۵۲دانشجویان دانشگاه‌های مختلف شهر داکا (پایتخت امروزی کشور بنگلادش که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می‌شد و هنوز مستقل نشده بود)، ازجمله دانشجویان دانشگاه داکا و دانشکده پزشکی آن، در تلاش برای ملی کردن زبان بنگالی به‌عنوان دومین زبان پاکستان (در کنار زبان اردو) تظاهرات مسالمت‌آمیزی در این شهر به‌راه انداختند، و سازمان یونسکو بعد از استقلال بنگلادش از پاکستان و به‌درخواست این کشور برای اولین بار، در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹، روز ۲۱ نوامبر (برابر با دوم و گاهی اول اسفند) را «روز جهانی زبان مادری» نامید؛ از سال ۲۰۰۰ این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته و برنامه‌هایی پیرامون آن برگزار می‌شود.