آشنائی با بنیاد تاریخ و میراث فرهنگی البرز

*شماره ثبت ۸۲۸ 

*شماره مجوز  ۷۳۹۹ _ ۳۱ \ ۸۴۲  از سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری جمهوری اسلامی  ایران

*گستره فعالیت : ملی و بین المللی 

*حیطه فعالیت : طبق ضوابط و مقررات کشور با هدف توسعه مدنی 

*حوزه فعالیت : تمامی موارد مرتبط با موارد چهارگانه ( میراث ملموس _ میراث ناملموس _ صنایع دستی و گردشگری )

 

کانال خبری در تلگرام :

@foalborz

کمیسیون گردشگری داخلی :

@TourismCo 

پایگاه خبری نمایندگی بنیاد در استان البرز

http://bonyadealborz.blogfa.com

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرکزی در بلاگفا

http://anjomankaraj.blogfa.com

موزه مجازی شهریار عدل :

@Adlmuseum

آدرس الکترونیکی

 [e-mail]

کانال خبری در سروش

https://sapp.ir/foalborz

یادی از سیدمحمدتقی مصطفوی، باستان‌شناس فقید

مهدی بزاز دستفروش*

زنده یاد سیدمحمدتقی مصطفوی در سال 1285 شمسی دیده به جهان گشود.

او پس از تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی، به سال 1304 ، از مدرسه دارالفنون به اخذ دیپلم نائل آمد و به استخدام وزارت معارف درآمد و به کار تدریس در مدارس تهران مشغول شد. او ضمن کار معلمی، در مدرسه عالی حقوق تحصیلاتش را دنبال کرد و به سال 1307در رشته حقوق فارغ التحصیل شد. از این تاریخ ، در مدارس تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و این امر تا سال 1310 ادامه یافت . در این هنگام ، تدریس را در مدارس رها کرد و به شعبه عتیقات وزارت معارف منتقل شد. 

او علاقه زائد الوصفی به بازشناسی تمدن و آثار کهن ایران داشت  در این کار جدید ، سمت او بازرس فنی عتیقات بود و مقارن همین ایام بود که به همراه هیئت های فرانسوی و آلمانی به تحقیقات و حفاری های تخت جمشید پرداخت و در مدت دو سال تحقیق و کاوش در تخت جمشید به موفقیت های بسیاری نائل آمد و توجه باستان شناسان خارجی ، بیش از پیش به او معطوف شد، به حدی که به عنوان یک باستان شناس برجسته ، مطرح خاص و عام شد و بعد ریاست موزه ایران باستان را به او محول کردند.

مرحوم مصطفوی در سال 1337 بازنشسته شد، ولی پس از بازنشستگی دست از کار نکشید و همچنان با عشق و علاقه بسیار به تحقیق و نوشتن و تالیف در زمینه های مختلف باستان شناسی مشغول بود و در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شاگردان بسیاری تربیت کرد. آن زنده یاد از بانیان و موسسان و برپا نگه داران انجمن آثار ملی سابق – که هم اکنون به نام انجمن آثار و مفاخر فرهنگی نامیده می شود – بود و در حفظ و اعتلای انجمن تا پایان عمر کوشید.

سید محمد تقی مصطفوی سر انجام در 19 تیر ماه 1359 خورشیدی جان به جان آفرین تسلیم کرد.

گستره جغرافیایی فعالیت و کار مرحوم مصطفوی سراسر ایران بود، با این حال به برخی خدمات آن زنده یاد در عرصه تاریخ و  فرهنگ آذربایجان شرقی اشاره می شود:
-  موزه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز : در سال 1328 ، دوسال پس از تشکیل دانشگاه تبریز دکتر خانبابا بیانی رئیس دانشمند این دانشگاه به فکر تاسیس موزه ای برای دانشکده ادبیات افتاد ، او  این ایده را  ابتدا با سید محمد تقی مصطفوی که در آن زمان رئیس اداره کل باستان شناسی کشور بود در میان نهاد و در سایه حمایت و همراهی او توانست  موزه دانشکده ادبیات تبریز را در تاریخ 13 تیرماه سال 1328 افتتاح کند.

- مسجد کبود : سامان یافتن مسجد کبود تبریز و نجات آن از ورطه نابودی نیز وامدار همت اوست، اولین مرحله از  تعمیرات و مرمتهای اساسی این اثر بی بدیل  در میانه سالهای 1327 تا 1329 شمسی صورت گرفت.

- موزه آذربایجان: اسناد و مکاتبات برجای مانده نشان می دهد  سید محمد تقی مصطفوی از نخستین روزهای طرح ایده تشکیل موزه آذربایجان توسط علی دهقان (موسس موزه )  در راه به بار نشستن این هدف بزرگ از هیچ کمکی فروگذاری نکرده ، وی درسال1336 ، با صدور دستور انتقال 202 قطعه از اشیاء تاریخی موزه ایران باستان به تبریز کمک شایانی به پایه گذاری این موزه کرد.

- وقفنامه ربع رشیدی: مصطفوی  در سال 1348 بعنوان نماینده انجمن آثار ملی  به خرید تنها نسخه موجود وقفنامه ربع رشیدی برای کتابخانه ملی تبریز کرد.

- سید محمد تقی مصطفوی در ایجاد و احداث یادمان مقبره الشعرای سرخاب تبریز نیز نقش بسزایی داشت، این ایده در زمان استانداری علی دهقان شکل گرفت و به انجمن آثار ملی ارائه شداما با انتصاب او به استانداری گیلان مدتی مسکوت ماند، در سال 1348 به همت مصطفوی این طرح مجددا پیگیری و در نهایت اجرایی شد.

- کلیسای سنت استپانوس: او به همراه اسماعیل دیباج ( نماینده انجمن آثار ملی در آذربایجان ) در سامان بخشی به این اثر ارزشمند تاریخی نیز تلاش نمود و به همت او اقدامات موثری در جهت حفاظت از این اثر بی بدیل بعمل آمد.

*عضو کمیته ملی موزه های ایران (icom)

گردشگری -- Tourism

گردشگری راهی مهم برای ایجاد آرامش جهانی

Tourism is an important road to global peace

=======================

کمیسیون گردشگری خارجی بنیاد تاریخ و میراث فرهنگی البرز

Commission for Foreign Tourism of Foundation of History and Cultural Heritage of Alborz

آغاز مرمت قلعه هزاره میناب

سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان از آغاز مرمت قلعه هزاره میناب خبر داد.

به‌گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هرمزگان، اشکان مختاری سرپرست این اداره کل، روز چهارشنبه 20 تیر با اعلام این خبر اظهار کرد: «در این فاز استحکام‌بخشی جداره‌ها، بازسازی دیوار خشتی، دوخت و دوز ترک‌های عمیق و اجرای اندود کاهگل انجام می شود.»

او با بیان اینکه در عملیات مرمت 15 مترمکعب از بنا پی‌گردی می‌شود، افزود: «پی‌گردی برای خواناسازی جداره‌ها صورت می‌گیرد.»

سرپرست اداره‌کل میراث فرهنگی هرمزگان ادامه داد: «این عملیات با اعتباری بالغ بر یک‌میلیارد ریال و با سنگ لاشه و ملاط باتارد انجام می‌شود.»

قلعه هزاره میناب در سال 1381 به شماره 9553 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است

آغاز فصل دوم مرمت خانه میرزامحمدباقر در خراسان جنوبی

فصل دوم مرمت خانه میرزامحمدباقر از بناهای تاریخی ثبت‌شده در فهرست آثار ملی استان خراسان جنوبی آغاز شد.

به گزارش روابط‌عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، اقدس کرم پور مدیر پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی تون روز چهارشنبه 20 تیر با اعلام این خبر گفت: «در ادامه اقدامات صورت گرفته سال گذشته، فصل دوم مرمت خانه میرزا محمد باقر (صدرالسادات) از محل اعتبارات مرمتی خانه‌های سردشت آغاز شد.»

کرم‌پور افزود: «این بنا که با شماره 17875 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، از بناهای شاخص محله سردشت می باشد که قدمت آن به اوایل دوره قاجاریه بر‌می‌گردد.»

او اضافه کرد: «مهم‌ترین اقدامات پیش رو در فصل دوم شامل مرمت و استحکام بخشی سردر بنا، اجرای اندود جداره ها، آواربرداری و اصلاح بام‌سازی بناست.»

کشف شواهدی از دوره سلوکی و اشکانی در خرم‌آباد

سرپرست هیئت گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه سرقلاع شجاع‌آباد خرم‌آباد در استان لرستان گفت: «با توجه به شواهد موجود استقرارهای این اثر به دوره سلوکی و اشکانی تعلق دارد.» 
 

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نسترن مرادی  روز  چهارشنبه 20 تیر 97 با اعلام این خبر تصریح کرد: «در قرون اولیه تا میانه اسلامی نیز استقرارهای ضعیفی بر روی این محوطه شکل گرفته است.»

 این باستان شناس همچنین به شکل گیری محوطه شجاع آباد بر روی تپه ای صخره ای - شنی اشاره کرد و گفت: «بقایای معماری در بلندترین ارتفاع آن در بخشهای شمالی، غربی و جنوبی مشهود است.»

این باستان شناس همچنین از پراکندگی سایر مواد فرهنگی همچون قطعات سفالی گوناگون، قطعات شیشه ای و بقایای استخوانی در سطح محوطه خبر داد.

او با اشاره به آغاز گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه با مجوز پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: «پس از حفر 18 گمانه در جهت های مختلف خارج از عرصه قابل رویت، حدود عرصه و حریم تشخیص داده شد.»

مرادی افزود: «بعد از اتمام گمانه زنی با استفاده از دوربین توتال استیشن محدوده عرصه، حریم و پیرامون آن نقشه برداری و پس از آن، مرحله پر کردن گمانه ها نیز انجام شد.»

او گفت: «تعداد 4 گمانه دارای بستر برجای فرهنگی و در محدوده عرصه و همچنین تعداد 3 گمانه فاقد شواهد فرهنگی و در محدوده خارج از عرصه قرار دارند.»

به گفته او، حدود عرصه بر اساس گمانه های دارای بستر برجا و حدود حریم نیز بر اساس گمانه های فاقد شواهد فرهنگی و با در نظر گرفتن عوارض پیرامون تشخیص داده شد.

آغاز مرمت قلعه کمیز رودان

سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان از آغاز مرمت قلعه کمیز رودان خبر داد.

به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان هرمزگان، اشکان مختاری سرپرست این اداره کل، روز چهارشنبه 20 تیر با بیان این مطلب افزود: «مرمت اضطراری، استحکام بخشی جداره ها و خوانا سازی جداره ها در این فاز از عملیات مرمت انجام می شود.»

او ادامه داد: «این عملیات با اعتباری بالغ بر یک میلیارد ریال انجام می شود.»

مختاری با اشاره به این که قلعه کمیز متعلق به دوره اسلام میانه است، افزود: «آثاری مربوط به دو‌ره‌های ایلخانی تا صفوی در آن یافت شده که نشانگر مورد استفاده بودن این بناها در دوره‌های یادشده است.»

این قلعه تاریخی با استفاده از قلوه‌سنگ در روستای کمیز رودان بر روی صخره‌ای ساخته شده است. ساختمان قلعه دو هزار متر و وسعت آن با احتساب حصار دور، 18 هکتار‌ است.

قلعه کمیز رودان در سال 1381 به شماره 6763 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

ابلاغ مراتب ثبت بافت و منظر روستای هشمیز به استاندار کردستان

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در نامه‌ای به استاندار کردستان مراتب ثبت اثر فرهنگی‌تاریخی «بافت و منظر فرهنگی روستای هشمیز» در این استان را به او ابلاغ کرد.

در نامه علی‌اصغر مونسان معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خطاب به بهمن مراد‌نیا استاندار کردستان آمده است:

«در اجرای بند (ج) ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب 1364 مجلس شورای اسلامی و بند ششم ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب 1367 مجلس شورای اسلامی مبنی بر ثبت آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی‌تاریخی کشور در فهرست آثار ملی و فهرست‌های ذی‌ربط، مراتب ثبت اثر فرهنگی‌تاریخی ”بافت و منظر فرهنگی روستای هشمیز “ واقع در استان کردستان، شهرستان سنندج، بخش سیروان، دهستان ژلورود شرقی، روستای هشمیز که پس از طی تشریفات قانونی لازم به‌شماره 31985  مورخ 96/12/16 در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده، ابلاغ می‌گردد.

اثر مذکور تحت حفاظت و نظارت این سازمان است و هر گونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد 558 لغایت 569 از کتاب پنجم قانون مجازات‌های اسلامی، تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده، جرم محسوب می‌شود و مرتکب مشمول مجازات‌های قانونی خواهد شد و مرمت و بازسازی اثر صرفاً با تایید و نظارت این سازمان ممکن خواهد بود.

خواهشمند است دستور فرمایید مراتب جهت اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی‌ربط در استان ابلاغ شود و از نتیجه این سازمان را مطلع فرمایید.»

فرش بیجار

سیامک صحافی *

روزی روزگاری، قالی بیجار در میان سایر فرش های ایران، برو و بیایی داشت. چشم و چراغ بود. خودش وسیله آرایش کاخ ها و پولش سر سفره های بافندگان بود. کافی بود کلافی از آن در دست داشته باشی تا خریدار یوسف هنر باشی. اما امروز در این آشفته بازار گرانی مصالح فرش، عدم صادرات آن و رکود بازار داخلی، ارزش فرش بیجار آنچنان نازل شده است که تولیدکننده اصلی یعنی بافندگان، هیچ طرفی از آن برنمی بندند و بساط فرشبافی خود را جمع کرده و عطایش را به لقایش بخشیده اند! فرش ابزاری است برای نمایش هنرهای فراوان؛ از جمله طراحی و نقاشی، رنگ آمیزی، نقطه چینی، ریسندگی، رنگرزی و از همه مهم تر بافندگی ماهرانه که هنر و احساس را با همکاری اعضا و جوارح خویش یعنی از دل و دیده گرفته تا دست و سر انگشتان، آنچنان گره هایی ریز و ظریف و زیبا و در عین حال مستحکم، بر تار و پود فرش نقش می زند که هم ظرافت و زیبایی را می نمایاند و هم استحکام و دوام آن شهرت جهانگیر یافته است.اگر در مورد تاریخچه این ابزار هنرنمای اصیل در منطقه بیجار گروس تامل کنیم، چهره های مشهوری را به عنوان استادان طراحی و نقاشی فرش سراغ می دهد که می توان شخصیت هایی چون استادان مرحوم موسی مسعودی و اصغر الله مرادی را نام برد.(روانشان شاد باد) علاوه بر ایشان، امروزه افرادی مثل آقایان علی اصغر لک و قدرت الله گیچلو، مشهورترین و تواناترین طراحان فرش بیجار هستند که هنر خویش را به صورت آموزش عملی در محضر استاد موسی مسعودی فرا گرفته اند؛ و البته هر کدام سبک و سیاق خاص خود را دارند و شیوه طراحی ایشان کاملاً متمایز از هم است. طرح های مختلف آنان بیش از نیم قرن توسط بافندگان بومی و محلی بر تار و پود فرش گروس نقش می بندد؛ طرح هایی چون ربعی دار و گل، شکارگاه، اسلیمی، دهن اژدر، گل فرنگ، مستوفی، شاه عباسی و انواع ماهی درهم از نوع ماهی بیجار، ماهی افشار، ماهی میرک و غیره، که همه این طرح ها به صورت لچک ترنج دار و گاهی بدون آن مورد استفاده قرار گرفته و می گیرد. ناگفته نماند این استادان، عمر گرانمایه خویش را در جهت خدمت به مردم این خطـه صرف کرده و از گذشته در به شهرت رساندن فرش بیجار در ایران و برخی کشورهای جهان سهیم بوده اند و حقیقتاً باید مورد تقدیر قرار گیرند؛ مخصوصاً اینکه آقایان همزمان و در کنار طراحی و نقاشی در ایجاد دارهای قالی محلی و سنتی و سرمایه گذاری، با بافندگان همکاری کرده و بر کیفیت و درستی کار آنان نظارت داشته اند. همچنین راهنمایی های لازم را برای چگونگی تهیه مصالح فرش یعنی خامه و تار و پود و نوع رنگ کرده اند تا تولیدات بافندگان تقریباً بی نقص یا کم نقص باشد و دچار خسارت نشوند.اگرچه امروز به دلایلی هم سرمایه گذاری و هم صرف نیروی کار بافندگان چندان سودی برای هیچ کدام ندارد، شاید مهم ترین علت، همان عدم رونق و کساد بازار داخلی و خارجی فرش باشد. روزگاری صادرات فرش بیجار به برخی کشور های آسیایی و اروپایی سبب رشد بازار کار و سرمایه فرشبافی می شد و خوداشتغالی بسیاری از خانواده ها را هم در پی داشت و اشتغال و سودی هم نصیب افراد دیگر می کرد از جمله بازرگانان پشم و خامه، پشم شویان، ریسندگان، رنگ فروشان و صباغان، طراحان و نقاشان، شرکت های تولید فرش دولتی و خصوصی، دارکش های قالی، صادرکنندگان، حمل و نقل، خرید و فروش، واسطه ها و دلال ها و...از عوامل دیگر ایجاد این وضعیت نابسامان، جایگزینی رنگ های شیمیایی و غیرثابت به جای رنگ های گیاهی و ثابت سنتی، و حضور نقاشان کم سلیقه و ناتوان و ارائه کپی ناشیانه از طرح و نقشه استادان، مخصوصاً سوء استفاده و کپی برخی کشورها چون چین و هند و پاکستان از طرح فرش ایران و صادرات آن به نام فرش ایران به قیمت ارزان است و البته سوء مدیریت صادرات فرش ایران به کشورهای متقاضی یا حتی می توان گفت سیاست های دولتی و نبود روابط مثبت با کشورهای اروپایی از نظر بین المللی نیز باعث کاهش خرید فرش ایران و از جمله بیجار شده است.

امیدواریم بار دیگر این هنر یوسف آسا، عزیز جهان شود و اقتصاد بخشی از جامعه ما را که دست اندرکار این پروژه هستند، رونق بخشد. بنده احترام خاصی برای حفظ طرح های اصیل و بافت فرش بیجار و گروس قائل هستم. این امر باید در اولویت باشد اما پیشنهادی نیز دارم و آن این است که نقش قالی غیر از خود قالی است. قالی فرشی است که روی آن می نشینیم و همچون لوازم دیگر از آن استفاده می کنیم، اما نقش قالی چیزی است که تماشا می کنیم و از دیدن آن لذت می بریم. پس اگر می بینیم که بعضی بر اثر تکرار تماشای طرح های یکسان فرش از آن خسته می شوند و دیگر به آن توجه نمی کنند، ناشی از این است که گاهی طرح هایی را بر قالی گروس می بینیم که اثر ناشیانه نقاشانی است که فقط از این طریق کسب درآمد و ارتزاق می کنند، اما از هنر نگارگری و طراحی و رنگ آمیزی بی بهره اند و طرح های مبتذلی را در نقشه های خود به کار می برند که یا کپی ناقص الخلقه هستند یا فقط متن قالی را پر کرده اند و هیچ زیبایی و هنری در آن نیست و گاهی از بس تکراری و آشناست، قابل توجه نیست. یکی از شروط زیبایی فرش در آن است که تازگی و رنگ آن توجه ما را جلب کند ولی اصالت طرح ها را نیز نباید فراموش کنیم زیرا ترکیب طرح و تناسب رنگ های گوناگون و نقش های درهم پیچیده، نظر بیننده را آن چنان به خود معطوف می دارد که از هر رنگ و هر نقش، نکته های ظریف و باریکی می توان دریافت که چنان در ذهن انسان اثر می کند که هیچ امری دلکش تر و زیباتر از آن در نظر نمی آید. این حاصل تجربه و ذوق نسل های متوالی است که قالی ایرانی را بیش از هزار سال است در پیش چشم نسل های متعدد گسترده و تا امروز دوام بخشیده است. پس استادان هنر فرش اعم از طراحان و نگارگران، بافندگان کارگاهی و شرکت ها، رنگرزها و سرمایه گذاران و سفارش دهندگان بافت فرش های محلی و سایر دست اندرکاران، باید ضمن حفظ احترام به اصالت طرح های گذشته، در پی ابداع و ارائه طرح های جدید و زیبای امروزی و حتی ترکیب این دو باشند و با ایجاد تغییراتی در نقش قالی، به سبکی و شیوه ای که امروزپسند باشند، همت کنند تا این صنعت و هنر نیز از دیگر تحولات امروزی عقب نماند و به بازار قالی در داخل و خارج کشور کمک کند.

*رئیس بنیاد تاریخ و منیراث فرهنگی البرز

پیشنهاد انتخاب ری به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام

مدیرکل میراث‌فرهنگی استان تهران در همایش «گردشگری در آینه ری» که  13 تیر در سالن همایش‌های شهرداری منطقه 20 برگزار شد گفت: «شهرستان ری به دلیل وجود  بارگاه متبرک حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، امامزادگان و بزرگان جهان اسلام  و حضور میلیونی گردشگران مذهبی در سال می‌تواند به‌عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب و معرفی شود.»

به‌گزارش میراث‌آریا روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران، دلاور بزرگ نیا مدیر کل میراث فرهنگی این استان تهران در این همایش افزود: «با توجه به ظرفیت‌های فرهنگی ، تاریخی و مذهبی در شهر ری این فرصت وجود دارد تا گردشگری متنوعی را برای این شهرستان تعریف کرد .»

بزرگ نیا با تاکید اینکه مطالعات پژوهشی در ری باید منتهی به پروژه های عملیاتی  شود، افزود: «اجرای طرح جامع میراث فرهنگی ری موجب می شود تا حریم و ضوابط آثار تاریخی بدرستی صیانت شود.»

او در ادامه با استقبال از طرح پیشنهادی اعضای علمی نشست در نام گذاری «روز ری» در تقویم سالانه کشور و تجلیل از مشاهیر و مفاخر فرهنگی این شهرستان گفت: «نباید رویدادهای بزرگ فرهنگی شهرستان ری به دلیل مجاورت با پایتخت نادیده گرفته شود .»

مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران گفت: «امروز دیگر زمان خام فروشی جاذبه های گردشگری نیست ، اگر میخواهیم برای گردشگری محصولی با نگاه علمی تعریف کنیم باید توسعه پایدار را در همه ی ابعاد تصمیات مد نظر داشته باشیم.»

بزرگ نیا ادامه داد: «روزهای سخت دهه های  گذشته در ایجاد یک تعامل فراسازمانی برای توجه به صنعت گردشگری به پایان رسیده و امروز مجموعه مدیریت شهری نقش پرنگ و موثری در گردشگری شهری ایفاد می کند.»

1200 روستای منحصر‌به‌فرد استان مرکزی پتانسیلی برای توسعه گردشگری پایدار

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی گفت: «ظرفیت‌های گردشگری هر روستا با توجه به داشته‌های متفاوت هر منطقه یک فرصت استثنایی برای توسعه گردشگری و در ادامه اقتصادی است.»

به گزارش میراث روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی، سیدمحمد حسینی مدیر کل میراث فرهنگی این استان، پنجشنبه 14 تیر97 با بیان این مطلب گفت: «استان مرکزی با توجه به پتانسیل های طبیعی و تاریخی در مناطق روستایی از مناظر زیبایی برخوردار است، بر همین اساس توجه به ظرفیت‌های موجود در مناطق روستایی و توسعه بوم گردی یکی از اهداف اداره کل میراث فرهنگی استان به شمار می آید از همین رو از سرمایه گذاران این بخش استقبال کرده و با تمام توان حامی آنها خواهیم بود.»

او با تأکید بر این موضوع که  بیش از 1200 روستای منحصر به فرد در سطح استان وجود دارد، افزود:«اداره کل درتلاش است تا روند توسعه بوم گردی در استان را تسریع بخشد و در روستاهای هدف گردشگری که  دارای ارزش تاریخی هستند بر رونق گردشگری و ترویج  و توسعه صنایع دستی در جهت افزایش اشتغال پایدار متمرکز شود.»

او ادامه داد: «توسعه اقامتگاه‌های بوم گردی در راستای تثبیت جایگاه اجتماعی و اقتصادی روستاها  مورد تاکید اداره کل بوده و باید توجه داشت که هدف از بوم گردی، حفظ و احیا روش زندگی بومی است و این توسعه باید به ارتقا جایگاه اجتماعی روستا بیانجامد و اخلالی در ماهیت اجتماعی و فرهنگی روستا به وجود نیاورد.»

حسینی اظهار کرد: «هر گونه اقدامی در روستا باید با حفظ و صیانت از بافت روستا صورت گیرد. هر روستا دارای ویژگی های منحصر به فردی است و پیش از اقدام برای  توسعه زیرساخت های گردشگری، باید شرایط محیطی و طبیعی و داشته های روستا را به خوبی مورد مطالعه قرار داد چرا که با تقویت ظرفیت‌های بوم گردی روستاها  و همچنین ایجاد اشتغال برای جوانان می‌توان هم حوزه گردشگری روستایی را تقویت کرد و هم سبب جلوگیری، مهاجرت روستاییان به سمت شهرها شد.»

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی خاطر نشان کرد: «این مهم یکی از اولویت هایی است که قطع به یقیین به برنامه ریزی کلان نیاز دارد و راه گریزی از آن نیست چراکه پدیده مهاجرت، یک پدیده اجتماعی است که تبعات بسیار ریشه ای و بنیادی را در جامعه دارد.»

در حال حاضر 77 مجوز احداث اقامتگاه های بوم گردی در سطح استان صادر شده و 4 اقامتگاه در حال خدمات رسانی به گردشگران هستند. 

استفاده از ظرفیت جوامع محلی آذربایجان غربی برای توسعه گردشگری و حفاظت از آثار تاریخی

مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آذربایجان غربی گفت: «انتظارات در استان از این اداره کل فراوان است ولی می توانیم از ظرفیت جوامع محلی برای توسعه گردشگری ،حفظ آثار تاریخی و معرفی صنایع دستی بهره مند شویم.»
 

به گزارش روابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی ظهر روز پنجشنبه 14 تیر 97 جلیل جباری مدیر کل میراث‌فرهنگی استان به دعوت بخشداری، شهرداری، دهیاری و اهالی شهر قوشچی از امکانات و زیر ساختهای منطقه انزل ارومیه بازدید کرد.

در این بازدید حسین پناهی یکی از اعضای شورای شهر ارومیه که از اهالی منطقه  است مدیر کل استان را همراهی کرد.

جلیل جباری مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان در بدو ورود به این شهر از عملیات مرمتی بنای تاریخی کاظم خان در قوشچی و همچنین زیر ساخت های گردشگری در منطقه گورچین قلعه بازدید کرد.

مدیر کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آذربایجان غربی تصریح کرد: «انتظارات در استان از این اداره کل فراوان است ولی می توانیم از ظرفیت جوامع محلی برای توسعه گردشگری ،حفظ آثار تاریخی و معرفی صنایع دستی بهره مند شویم.»

او افزود: «حفاظت از آثار تاریخی از اولویتهای ماست و از افرادی که علاقه مند به سرمایه گذاری و ایجاد اقامتگاه های بوم گردی هستند حمایت می کنیم.»

جباری اظهار کرد: «مسئولان محلی باید به ما کمک کنند تا بتوانیم سرمایه گذاران بخش گردشگری را به این منطقه  معرفی کرده و از سرمایه گذاری آنها برای ایجاد اشتغال و درآمد زایی برای جوانان استفاده کنیم.»

مدیر کل میراث‌فرهنگی آذربایجان غربی یادآور شد: «از هر طرحی که منجر به ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای اهالی شود حمایت کرده و صاحبان طرحهای گردشگری را  برای دریافت تسهیلات از محل صندوق ملی و یا طرحهای اشتغال پایدار روستایی و دیگر طرحها به بانکهای عامل معرفی میکنیم.»

در این نشست لوح تقدیری که اهالی قوشچی بمناسبت روز شهردار تهیه کرده بودند توسط مدیر کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان به شهردار قوشچی اهدا شد.

مرمت و حفاظت نقاشی چارلز مییر وب در سعدآباد

پروژه مطالعه، حفاظت و مرمت تابلو نقاشی متعلق به قرن 19 میلادی اثر چارلز مییر وب (1895-1830) از آثار نمایشی در کاخ موزه ملت، در آزمایشگاه و کارگاه حفاظت و مرمت سعدآباد آغاز شد.

به‌گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، این اثر هنری با عنوان  "Satisfying Meal A"، تکنیک رنگ روغن بر روی تکیه گاه پارچه و در ابعاد 65*75 سانتیمتر است که در سال 1880 توسط این هنرمند انگلیسی خلق شده است.

مطالعات مختلف انجام شده بر اثر مذکور شامل مطالعات ریخت شناسی میکروسکوپی لایه های تکیه گاه، بستر و رنگ، شناسایی لایه ورنی، بررسی اسیدیته  لایه تکیه گاه، تست حلال، شناسایی آلودگی های بیولوژیکی، کشت قارچ و ... است.

پاکسازی خشک، غبار روبی با وکیوم قابل تنظیم فشار در بخش تکیه گاه و دیرتی پاکت، جدا سازی اتصالات نامناسب قاب کلاف و کلاف و تکیه گاه، اسید زدایی تکیه گاه، برگرداندن قابلیت انعطاف و نرمی تکیه گاه پارچه و لایه رنگ با حلالهای روغنی و غیر روغنی آزمایشگاهی، پاکسازی لایه جرم و آلودگی لایه رنگ به روش تر، بر داشتن لایه آسیب دیده ورنی، استحکام بخشی رنگ در بخشهای ریختگی لبه، نوار گیری و موزون سازی رنگی نقطه ای از جمله اقداماتی است که در خصوص این اثر انجام شده است.

ضمن این که  اجرای ورنی و استحکام بخش آزمایشگاهی، پاکسازی عوامل بیولوژیکی قاب به روش تزریقی، بتونه گذاری در بخشهای تخریبی و حفره های بیولوژیکی قاب و کلاف،گند زدایی کلاف و قاب، بستر سازی و موزون سازی رنگی قاب، اجرا و لحاظ موارد حفاظت پیشگیرانه در بخش دیرتی پاکت، اتصال، عوامل بیولوژیکی کلاف و قاب چوبی و غیره نیز از موارد قابل اشاره در عملیات حفاظت و مرمت انجام شده و بعضاً در حال انجام بر اثر مذکور است.