در شاد باش روز جهانی کوروش بزرگ 7 آبان

 

کوروش دوم : که به کوروش بزرگ یا کوروش هخامنشی مشهور است، بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت می‌کرد. کوروش خودش را «فرزند کمبوجیه، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ کوروش، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ چیش‌پیش، شاه بزرگ انشان، از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده‌است.» معرفی می‌کند. به گفتهٔ هرودوت، کوروش نسب شاهانه داشته‌است و به‌جز کتزیاس، دیگر نویسندگان یونانی، ماندانا دختر آستیاگ را مادر کوروش دانسته‌اند و گزارش داده‌اند که کوروش حاصل ازدواج کمبوجیه یکم و ماندانا بوده‌است. برخی از باستان‌شناسان امروزی این روایت را معتبر می‌دانند. اما برخی دیگر اعتقاد دارند رواج این روایت ریشه‌های سیاسی داشته‌است و هدفش این بوده که از بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی، مردی نیمه‌مادی بسازد تا مادها را با فرمانروایی پارس‌ها آشتی دهد و اصولاً رابطه‌ای بین ماندانا دختر آستیاگ و کوروش قائل نیستند و آن را افسانه می‌دانند.

کوروش ابتدا بر علیهٔ شاه ماد طغیان کرد و سپس به پایتخت حکومت ماد در هگمتانه یورش برد و با کمک‌هایی که از درون سپاه ماد به او شد، هگمتانه را فتح کرد. سپس کرزوس، شاه لیدیه را شکست داد و به‌سوی سارد لشکر کشید و پس از دو هفته، شهر سارد به اشغال نیروهای ایرانی درآمد. کوروش مسئولیت فتح دیگر شهرهای آسیای صغیر را به فرماندهانش واگذار کرد و خود به اکباتان بازگشت و به‌سوی «پارت»، «زرنگ»، «هرات»، «خوارزم»، «باختر»، «سغد»، «گندار»، «ثه‌تَ‌گوش» و «اَرَخواتیش» لشکر کشید. جزئیات این جنگ‌ها در تاریخ ثبت نشده‌است و اطلاع کمی دربارهٔ کیفیت این نبردها وجود دارد.

در بهار سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش آهنگ تسخیر بابل را کرد و وارد جنگ با بابل شد. به گواهی اسناد تاریخی و عقیدهٔ پژوهشگران، فتح بابل بدون جنگ بوده‌است و توسط یکی از فرماندهان کوروش به‌نام گئوبروه در شب جشن سال نو انجام شد. هفده روز پس از سقوط بابل، در روز ۲۹ اکتبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد، خود کوروش وارد پایتخت شد. تصرف بابل نقطهٔ عطفی بود که باعث ایجاد تعادل بین قدرت‌های درگیر در آسیای غربی شد و زمینهٔ بازگشت یهودیان تبعیدی به میهن‌شان در اسرائیل را فراهم کرد. کوروش همچنین دستور داد که پرستش‌گاه اورشلیم را بازسازی کنند و ظروف و اشیای طلایی و نقره‌ای را که نبوکدنصر از اورشلیم ربوده بود، به یهودیان تحویل داد.

استوانهٔ کوروش پس از شکست دادن نبونعید و تصرف بابل، نوشته شده و به منزلهٔ سند و شاهد تاریخی پرارزشی‌است. در سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل متحد استوانهٔ کوروش را به همهٔ زبان‌های رسمی سازمان منتشر کرد و بدلی از این استوانه در مقر سازمان ملل در شهر نیویورک قرار داده شد.

هرودوت گزارش می‌دهد که کوروش در جنگ با ماساگتها کشته شد؛ ولی این دیدگاه را اکثر مورخان جدید رد می‌کنند و معتقدند که داستان هرودوت ساختگی است. تنها منبع موثق کهنی که غیرمستقیم به مرگ کوروش اشاره می‌کند، دو لوح و سند گلی یافت‌شده در بابل است که نخستین آن مربوط به دوازدهم اوت ۵۳۰ پیش از میلاد است که تاریخ آن «نهمین سال کورش، شاه کشورها» را نشان می‌دهد. سند دوم که مربوط به سی و یکم اوت ۵۳۰ پیش از میلاد است، «سال آغاز فرمانروایی کمبوجیه، شاه کشورها» را بر خود دارد. این دو سند که در ظاهر اهمیت چندانی ندارند، در واقع نشان می‌دهند که کوروش در فاصلهٔ بین ۱۲ تا ۳۱ اوت سال ۵۳۰ پیش از میلاد درگذشته‌است و یا حداقل، خبر درگذشت وی و بر تخت‌نشینی کمبوجیه در این تاریخ به بابل رسیده‌است.

نوشته شده توسط فردین علائی قائم مقام انجمن و موسیقی شناس

About the Society

History and Cultural Heritage Lovers Society Branch is a non-governmental organization that has official permission of the Cultural Heritage, Tourism and Handicrafts Islamic Republic of Iran. This approach to training, research, and practical advice is. The political class will move away and Chhachvb laws. To any organization, companies, government and semi-government institutions, natural and legal persons not related. Costs of traditional arts education, offering advice to individuals or entities, related research is providing Association

در شادباش عید قربان

پرسنل ، هنرمندان ، اعضاء کمیسیونها ، هیئت امناء ، مدیریت عالی انجمن دوستداران تاریخ و میراث فرهنگی کرج ضمن شادباش روز عرفه و متعاقبا عید بزرگ قربان از درگاه خداوند منان خواهان است که جامعه بزرگ اسلامی به ویژه ایران سرفراز در مسیر پیامبر صلح و رحمت ، حضرت محمد ( ص ) قدم بردارد . 

برای نصرالله ناصح پور ، هنرمندی از جنس پاکیها - به جهت زادروزش

امروزه ما در روزگاری به سر می بریم ، که نسلی از هنرمندان موسیقی برایمان آواهای کهن را ترنم می سازند که خود هنوز پاکی و درستی و تعهد صنفی اساتید خویش را فراموش نساخته اند . نصرالله ناصح پور از زمره همین اساتید است که وقتی نامس از معلمهای خود می شنود به جد و صلابت می گوید ما در محضر اینان هیچیم ، هیچیم . در صورتی که خود وی را باید در زمره بزرگان تاثیر گذار ردیف در تاریخ موسیقی کمشور به حساب آورد . هنرمندی پاکدامن و دور از حواشی رایج جامعه موسیقیائی که در دامان بزرگانی چون استادالاساتید علی اکبرخان شهنازی ، استاد سعید هرمزی ، استاد سلیمان خان امیرقاسمی ، عبدالله خان دوامی و محمود کریمی پرورش یافت و کنار آموزه های ایشان جوهره خود را نیز در یادگیری به کار بست که امروزه از مفاخر ردیف آوازی به شمار می آید . در بین بزرگان فوق الاشاره عبدالله خان دوامی را باید تاثیر گذارترین موسیقی شناس و ردیف دان در سده اخیر از نظر ردیفهای آوازی دانست . فردی که ردیف آوازی حال حاضر ایران مدیون پژوهشهای وی بوده و تا ابد نیز خواهد بود . عبدالله خان دوامی مدون ردیف و اعتباری همانند میرزاعبدالله و میرزا حسینقلی دارد و تقریبا اکثر بزرگان آوازی امروز و حتی نسل پیشین ادوار متعددی را نزد وی تلمدذ کرده اند و این یعنی اعتبار ویژه عبدالله خان . از میان شاگردان ایشان نصرالله ناصح پور از جایگاه خاصی برخوردار می باشد . نحوه تدریس - تربیت شاگردان ردیف شناس ، نه فقط خواننده - آموزش ادبیات و شعرخوانی - صدا دهی ویژه - مرکب خوانی به صورت گسترده - آموزش دوره ای - تاکید بر مطالعات حکمی - شناخت ژرف از شیوه های آوازی مکاتب مختلف - شناخت درست از روشهای آوازی اساتید گذشته و .... از دلایلی می باشد که می توان استاد را در زمره بزرگان مانای ردیف به شمار آورد . به نظر من نصرالله ناصح پور امروزه باید حسب روش تدریس و افزودن گوشه هائی به ردیف آوازی و ارائه ردیف جامع بر اساس سنتهای کهن یادگار مانده از اساتید گذشته و همچنین شناخت قانونمند و علمی از موسیقی ایرانی به عنوان یک مرجع عامه ردیف آوازی مورد بهره قرار گیرد و در یک کلام وقت آن فرا رسیده است که استاد ردیف خویش را به صورت عام منتشر سازند تا همگان و علاقمندان از دانش ارزشمند ایشان استفاده کنند و باید عرض کنم که استاد ناصح پور از مرحله ردیف شناسی در حال گذار بوده و به عنوان یک مرجع غنی با محتوای ردیفهای کهن و همچنین ردیف جامع خویش می تواند مورد مطالعه و بررسی موسیقی پژوهان قرار بگیرد . چهره های معروفی چوه محمدرضا لطفی و جمشید عندلیبی در زمینه جواب آواز در محضر ایشان درسهای فراوانی یاد گرفته اند و همچنین محمود مخدوم ، بانو پری ملکی ، صدیق تعریف ، محمد ملاآقائی ، آرش رحمانیان از شاگردان برجسته وی محسوب می شوند . خود حقیر به جهت تلمذ در نزد محمود مخدوم خود را از نوادگان معنوی وی می داند که البته این هنرمند دوست داشتنی و به غایت مهربان همواره بنده را مورد محبت خویش قرار داده اند . استاد در حال حاضر ضمن تدریس در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر ، عضو هیئت مدیره خانه موسیقی ایران می باشند . امروز زادروزش است . به تازگی از بستر بیماری برخواسته اما تندرست است . برایش آرزوی بهروزی و فیروزی دارم و از خداوند خواهانم سایه اش بر سر ما مستدام باشد تا بتوانیم از دانش ردیفی و از مکتب اخلاقی اش بهره مند شویم . استاد عزیزم زادروزت به شادمانی  

سیامک صحافی موسیقی شناس و رئیس انجمن تاریخ و میراث فرهنگی   

گروه طراحی سایت رایکا

 گروه طراحی سایت رایکا که با انجمن همکاری مینماید